Þú situr við tölvuna og ert tilbúin(n) að byrja. Stundum er þetta ekkert mál og textinn flæðir eins og af sjálfu sér, en stundum…gerist ekki neitt.
Flæði er lykillinn. En hvers vegna flæða hugsanir okkar fyrirhafnarlaust eina stundina en sitja svo fastar þá næstu? Heilabylgjur okkar eru mælanlegar og þær breytast í samræmi við hugarástandið. Einstaklingur í slöku ástandi er á annarri bylgju (bókstaflega) en sá sem er æstur eða reiður.
Hvor einstaklingurinn er líklegri til að koma einhverju frá sér? Þegar þú slakar á “opnast” hugurinn og hugsanirnar flæða eins og vatn, nánast af sjálfu sér. Þetta hugarástan (flæði) veitir vellíðan og er eftirsóknarvert í eðli sínu.
Við finnum þetta þegar okkur gengur vel, þegar eitthvað leikur í höndunum á okkur, það er eins og við séum í leiðslu, á sjálfstýringu. Einstaklingur sem hjólar, skíðar, prjónar eða les er líklegur til að finna fyrir flæði, a.m.k. stöku sinnum. Flæði er oft falið í líkamlegri hreyfingu sem við höfum náð góðum tökum á.
Þegar allt fellur fullkomlega saman eins og samstillt hljómsveit, þá finnum við til öryggis og líður vel. Við erum líklegri til að upplifa flæði þegar við erum að gera eitthvað einfalt, s.s. að vinna í höndunum (eitthvað verklegt) en þegar við horfum á sjónvarp eða “höngum” í tölvu.
Mötun kallar á leiða
Slík mötun kallar ekki á flæði og er því líkleg til að valda leiða til lengdar. Sá sem hangir í tölvu eða fyrir framan sjónvarpið leiðist á endanum. En það þýðir ekki að hann geri neitt í því.
Hvað finnst þér? Sendu línu!
You must be logged in to post a comment.